اولین واکنش‌ها به فیلم «خرس نیست»؛ فیلمی غافلگیرکننده از کارگردانی خلاق
دیوید رونی
فیلم در ابتدا به طرز فریبنده‌ای ساده است، سپس در جزئی‌ترین لایه‌های داستان به‌شدت پیچیده می‌شود. این فیلم درباره تفاوت بین سنت و مدرنیته و همچنین تفاوت زندگی شهری و روستایی در ایران است. ترکیب مستند و پروژه سینمایی برای پناهی چیز جدیدی نیست، اما او در فیلم «#خرس_نیست» این ویژگی را بسیار حرفه‌ای بر داستان خود سوار می‌کند و پیامد آن در پایان، بسیار شوکه کننده است.
جسیکا کیانگ
داستان روشن‌کننده و خلاقانه جعفر پناهی در روایت خود چرخشی تراژیک ایجاد می‌کند. فیلم «خرس نیست» هم مخاطب را غافلگیر می‌کند، هم جدی است و هم خنده‌دار. #جعفر_پناهی در جدیدترین اثر خود، نگاهی پوچ‌گرایانه به ضعف‌های زندگی روستایی دارد.
سوفی مانکس کافمن
جعفر پناهی کارگردانی است که واقعیت را با تخیل ترکیب می‌کند و این خصیصه در فیلم «خرس نیست» بیشتر از همیشه قابل‌لمس است، به‌گونه‌ای که در پایان فیلم دقیقاً مشخص نیست چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست.
اریک پدرسن
جعفر پناهی در #فیلم «خرس نیست» یک مشاهده‌گر است و از تراس خانه اجاره‌ای خود از یک روستا و ساکنانش فیلم می‌گیرد و عکس‌برداری می‌کند، برای این که ما بتوانیم آن را از نگاه او ببینیم. یک دوربین دیگر نیز حرکاتش را ضبط می‌کند. دوربینی که به‌صورت متناوب، حضورش به ما یادآور می‌شود.