یاداشتی از نصرالله مقدم؛

نقدی بر تئاتر زیر شیروانی محمد مهاجر

دیدن نمایش‌ با اشکال متفاوتی روبه‌رو بوده‌ایم. نمایش‌نامه  از نظر محتوایی هم می‌توانیم گونه‌هایی چون تراژدی، طنز،  را برای  نمایش‌نامه در نظر بگیریم. به طور کلی،  شخصیت‌پردازی، ساخت گره داستان، تعبیه‌ی حس دلهره، درگیری که در اوج داستان اتفاق می‌افتد و نهایتاً نتیجه‌گیری» تقسیم‌بندی می‌شود. اما  استاد مهاجر می‌تواند به تناوب از وجود این عناصر گذر کند.
اشتراک گذاری:
لینک کوتاه
تصویر نقدی بر تئاتر زیر شیروانی محمد مهاجر

به گزارش خبرنگاران گروه فرهنگ هنر و رسانه گزارش خبر، نصرالله مقدم در مورد اجرای نمایش اتاق زیر شیروانی بیان داشت: دیدن نمایش‌ با اشکال متفاوتی روبه‌رو بوده‌ایم. نمایش‌نامه از نظر محتوایی هم می‌توانیم گونه‌هایی چون تراژدی، طنز، را برای نمایش‌نامه در نظر بگیریم. به طور کلی، شخصیت‌پردازی، ساخت گره داستان، تعبیه‌ی حس دلهره، درگیری که در اوج داستان اتفاق می‌افتد و نهایتاً نتیجه‌گیری» تقسیم‌بندی می‌شود. اما استاد مهاجر می‌تواند به تناوب از وجود این عناصر گذر کند.


چه می‌شود و چنین متنی اساسا از چه عناصر یا ویژگی‌هایی بهره می‌برد که قالب آن را از فرم بیرونی متون دیگر، متمایز می‌کند؟ نمایش‌نامه نسبت به یک داستان یا رمان، اجزای بیشتری را در آغاز، میانه و نهایت خود دارد که این تفاوت بنیادین را رقم می‌زنند:


در نمایش‌نامه با کارها، حرکات و حالات چهره‌ی بازیگران هم مواجه هستیم
فلسفه‌ی وجودی نمایش‌نامه را می‌توانیم در پیوند بین دو مساله‌ی مهم یعنی داستان و اجرا بدانیم.
هنرهای دیداری هم توسط یک نمایش‌نامه، به یک جذابیت ایجاد شده
و تمامی امکانات داستان و تصویر را به هم می‌آمیزد. تا چیزی ویژه خلق کند. همچنین برای انتقال مفهوم است. که درانواع گوناگونی ارائه می‌شوند. و به تدوین زوایای کمتر
دیده شده و ارائه‌ی آنان درکالبد به یک واقعیت پرداخت .
میتوان اجزای اصلی نمایش‌نامه را مشتمل بر شش جزء اصلی تعریف کرد. و «داستان، اخلاق، گفتار، فکر، صحنه‌آرایی و آواز» را عناصر مهم نمایش‌نامه دانست.


شایان ذکر است:داستان مهم‌ترین جزء یک نمایش است. و روایت منطقی ماجرا با درنظر گرفتن روابط بین حوادث را شامل می‌شود. اخلاق درواقع همان چیزی است که امروزه با نام شخصیت‌پردازی می‌شناسیم. و توصیف خلقیات و ویژگی‌های روحی روانی یا رفتاری بازیگران را دربرمی‌گیرد. گفتار یا بیان، همان دیالوگ است. که گفتگوهای بین بازیگران و مکالماتی که نمایش را جلو می‌برند، تبیین می‌کند.
فکر، همان عقیده، ایدئولوژی یا فضای حاکم بر داستان است. که فلسفه‌ی جاری در ذهن نمایش‌نامه‌نویس را در عناصر دیگر تزریق می‌کند. و تقریبا معادلِ درون‌مایه یا مضمون امروزی خواهد بود. منظره یا صحنه‌آرایی چیزی است که از آن به عنوان میزانسن نام بردیم. و به پیشنهادات نمایش‌نامه برای طراحی دکور نمایش منتهی می‌شود. در نهایت
علاقه دارد تا از قالب نظم برای متن نمایش استفاده شود. که به مضمون
از آنان می‌پردازند. برای مثال رهایی، انتقام، تعقیب، بلا و رقابت چند مضمون اصلی این دسته‌بندی هستند.


نمایش‌نامه‌به شکل مدرن- گونه‌ای تازه محسوب می‌شود. گرچه که ما از دیرباز، شاهد افرادی هستیم که چه از نظر کمی، چه از نظر کیفی و حتی از نظر اولین بودن در بسط و رشد و تعالی این هنر کار کرده و آن را به قله‌ی خود رسانده‌است.

آرزوی سلامتی و موفقیت برای دست اندر کاران این اثر ارزنده دارم
نصرالله مقدم

نویسندگی و کارگردانی تئاتر :استاد محمد مهاجر
دستیار _ علیرضا پور ذوالفقار
مشاور کارگردان _ رعنا محسنی

روابط‌عمومی_ نورالله رنجبر
و بازیگران :سحر اسماعیلی _ زهرا موسوی_حدیثه ایزانلو ایمان دارابی_ سعید مغانی نژاد_مصطفی باهوش_ ستایش رضوی و باهمکاری
مدیر صحنه سعید خان کریمی _ انتخاب لباس و منشی صحنه ماندانا سلطانی _ انتخاب موسیقی یحیی رفوگران _ گریم سحر اسماعیلی و ستایش رضوی _ تدارکات
اشکان غلامی_ مسُول نور علی تیتکانلو _ فیلم و عکس آتنا محسنی_ صدا وافکت قاسم همتیان _ مسُول سالن رها رحیمی و مدیران صحنه حدیثه ایزانلو _ احسان دارابی _شهزاد شادمان