به گزارش آکادمی گزارش خبر، از نظر پروردگار عالم، کار معلم کار خداست و نقش او در جامعه نقش پیامبر اکرم (ص) است، نقش همهی انبیاء و اوصیاء است.
« من اجل ذلک کتبنا علی بنی اسرائیل انه من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا و من احیاها فکانما احیاالناس جمیعا و . . . » (مائده : 32)
بنا به تفسیری که امام صادق (ع) از این آیه ی شریفه کرده اند، اگر کسی بتواند یک نفر را بسازد و یک باسواد متعهد تحویل جامعه بدهد، مثل این است که جهان را زنده کرده است.
ایشان می فرمایند، قوام دنیا به چهار چیز است: اول به عالمی است که ناطق و عمل کننده به علمش باشد
دوم به جاهلی که تکبر نکند از تحصیل علم و دنبال تحصیل علم برود
سوم به ثروتمندی است که بخل نکند از بذل واجبات مالش در راه خدا به فقرا و صرف در اهداف عام المنفعه
چهارم به فقیری است که نفروشد دین خود را به دنیا، پس اگر عمل نکند عالم ناطق (معلم) به عملش و تکبر کند.
جاهل از طلب علم و بخل بورزد غنی و مالدار از بذل زیادی اموال خود در راه خدا و بفروشد فقیر دینش را به دنیا, بازگشت میکند دنیا به سوی قهقرا و توحش. در این گفتار گران بها معلم در صدر قرار گرفته و جایگاه او در پایداری دنیا بیان شده است.
در همین راستا سلسله مباحث آموزش تربیت مربی از زبان حجت الاسلام هادی اکبری اصفهانی برگرفته از کتاب ادب الهی به قلم آیت الله شیخ مجتبی تهرانی برگزار شده است. (بخش هشتم)
